Τις τελευταίες μέρες είχε αρχίσει ξανά η μουρμούρα στον ποδοσφαιρικό κόσμο περί της European Superleague, με αφορμή και την σημερινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την διένεξη μεταξύ UEFA και νέας διοργάνωσης. Δικαίως οι περισσότεροι ίσως είχαν βάλει την ιστορία αυτή τελείως εκτός της μνήμης τους, όμως και για όσους ακούν για πρώτη φορά περί τούτου, ας κάνουμε μία μικρή αναδρομή εξηγώντας τι ακριβώς συνέβη.
Στις 18 Απριλίου του 2021, 12 εκ των κορυφαίων συλλόγων του πλανήτη ανακοίνωσαν την ίδρυση μιας νέας διοργάνωσης (της European Super League) με σκοπό να αποσχιστούν από την UEFA και να φέρουν την δύναμη της διοργάνωσης ξανά στους συλλόγους, πέρα από την διαφθορά και την χρηματοκεντρική διοίκηση του τωρινού παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Το αρχικό εγχείρημα δεν κράτησε πολύ, με την δυσαρέσκεια των φιλάθλων και τις αντιδράσεις του ποδοσφαιρικού κόσμου περί ελιτισμού να είναι αρκετά έντονες οδηγώντας σχεδόν όλες τις ομάδες που συμμετείχαν στην διοργάνωση να αποχωρήσουν. Και λέω σχεδόν όλες καθώς πέρα από τις έξι αγγλικές ομάδες που αποχώρησαν (το γνωστό Big 6), το ίδιο έπραξαν και οι γερμανικές εκπρόσωποι Μπάγερν και Ντόρτμουντ, με την Παρί να ακολουθεί αφήνοντας την Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα και την Γιουβέντους να είναι οι μόνες που συμμετέχουν μέχρι και σήμερα.
Φτάνοντας στην ανακοίνωση που αναφέραμε πιο πάνω, το ανώτατο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε ότι η FIFA/UEFA δεν έχει κανένα δικαίωμα να απαγορεύσει ή να επιβάλει κυρώσεις σε οποιονδήποτε σύλλογο ή νέα διοργάνωση καθώς αυτό παραβιάζει τους κανόνες της περί μονοπολιακών καθεστώτωνς. Αυτό έδωσε το πράσινο φως στην νέα διοργάνωση να ανακοινώσει τα σχέδιά της και να πετάξει το μπαλάκι στους συλλόγους σχετικά με το που θέλουν να αγωνίζονται. Επί της ουσίας είναι μία διοργάνωση που έρχεται να αντικαταστήσει τις 3 διοργανώσεις της UEFA χωρίς να επηρεάζει τα εγχώρια πρωταθλήματα. Έχετε το λίγο αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού σας.
Η πρώτη επίσημη ανακοίνωση από μη ευρωπαϊκό φορέα (κοινώς πέρα από την UEFA) ήρθε από την μεριά της Αγγλίας όπου η Βρετανική κυβέρνηση εξέδωσε ανακοίνωση πως θα θερμοθετήσει ώστε να απαγορεύσει τους συλλόγους στο να συμμετέχουν σε αντίστοιχες λίγκες με το δικό τους προϊόν. Κοινώς, τέτοιοι νόμοι δεν μπορούν να απαγορεύσουν την συμμετοχή των ομάδων στην European SuperLeague καθώς δεν θα αντικαταστήσει την Premier League. Μία σημαντική διαφορά είναι πως λόγω Brexit, η Αγγλία δεν έγκειται στην Ευρωπαϊκή Ένωση οπότε και η συγκεκριμένη απόφαση δεν αφορά τους αγγλικούς συλλόγους.
Όσον αφορά το φορμάτ της διοργάνωσης, σήμερα ανακοινώθηκαν τα εξής. Η διοργάνωση θα έχει 3 επίπεδα, με 64 ομάδες συνολικά (16, 16 και 32) χωρισμένες σε γκρουπ των 8 ανά επίπεδο (2, 2 και 4). Αυτές οι 8 θα παίζουν μεταξύ τους σε μορφή πρωταθλήματος εντός και εκτός έδρας από Σεπτέμβριο μέχρι Απρίλιο, με την συνέχεια να είναι τα κλασσικά νοκ άουτ που γνωρίζουμε ξεκινώντας από τα προημιτελικά. Αυτό σημαίνει πως κάθε ομάδα θα έχει τουλάχιστον 14 αγώνες εγγυημένους, με τα αντίστοιχα έσοδα από τηλεοπτικά και εισιτήρια επίσης να είναι δικά τους και αυξημένα σε σχέση με τώρα. Κάθε χρόνο οι 2 κορυφαίες ομάδες των χαμηλότερων επιπέδων θα ανεβαίνουν μία σκάλα, οι δύο τελευταίες των κορυφαίων επιπέδων θα πέφτουν, ενώ οι 20 από τις 32 του τελευταίου κάθε χρόνο θα ανακυκλώνονται με νέες ομάδες ανάλογα με την απόδοσή τους στα εγχώρια πρωταθλήματα. Πρακτικά αυτό δίνει μία αίσθηση δικαιοσύνης καθώς υπάρχει προβιβασμός και υποβιβασμός όμως για να είμαστε ειλικρινείς, μία ομάδα από το κορυφαίο πάτωμα έχει 3 εγγυημένες σεζόν πριν μπορέσει να βγει εκτός.
Η αναμετάδοση της διοργάνωσης θα γίνεται από μία δική της πλατφόρμα όπου ο κάθε συνδρομητής θα μπορεί να επιλέξει είτε ένα δωρεάν πακέτο με διαφημίσεις, είτε μία συνδρομή με πληρωμή χωρίς διαφημίσεις (αν ποτέ φτάσουμε εκεί). Χρονικά το για πόσα χρόνια θα ισχύει αυτό και με τι προϋποθέσεις κανείς δεν γνωρίζει, όμως ας θεωρήσουμε πως ισχύει έστω για τα πρώτα βήματα της διοργάνωσης.
Είναι πολύ νωρίς να εκφράσουμε με σιγουριά κάποια άποψη περί σωστού λάθους ή για το αν κάτι τέτοιο όντως θα πραγματοποιηθεί ή όχι. Ας μην κοροϊδευόμαστε, η FIFA και η UEFA δεν έχουν σαν κύριο σκοπό τους το καλό του ποδοσφαίρου και την ευημερία και το συμφέρον των φιλάθλων, όσο και αν θέλουν να πουλήσουν αυτό το παραμύθι τις επόμενες ημέρες. Με το φιάσκο του Μουντιάλ του 2030 που σαν μόνο σκοπό είχε να δωθεί η διοργάνωση για το 2034 στην Σαουδική Αραβία, δεν θα περάσουμε την παρέα του Ινφαντίνο για Αγίους. Όχι, και στις δύο περιπτώσεις σημασία έχει το χρήμα και ποιος θα έχει μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας. Οι σύλλογοι θεωρούν πως η UEFA εκμεταλλεύεται την δημοτικότητά τους και ενώ τα κέρδη εκτοξεύονται, παίρνουν πίσω ψίχουλα, εξού και η θέληση τους για διάσπαση.
Σε ένα προσωπικό τόνο, ως άνθρωπος ο οποίος η ομάδα που υποστηρίζει δεν επηρεάζεται σε καμία περίπτωση από αυτές τις εξελίξεις (καθώς καλώς ή κακώς τα ευρωπαϊκά παιχνίδια για τον Παναιτωλικό είναι ένα αρκετά μακρινό όνειρο), οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τι εστί σύγχρονο ποδόσφαιρο και ποια είναι τα συμφέροντα και τα κίνητρα όλων όσων βρίσκονται αυτή την στιγμή σε αυτές τις διαπραγματεύσεις και κρατάνε την τύχη του στα χέρια τους. Το ποδόσφαιρο εξελίσσεται ανά τα χρόνια, πιθανότατα πιο γρήγορα από ότι είμαστε ικανοί να διαχειριστούμε, όμως θα ήμασταν τουλάχιστον υποκριτές αν δεν αναγνωρίζαμε πως αυτή η κατάσταση δεν είναι τίποτα καινούριο.
Το ποδόσφαιρο για χρόνια αποτελεί το δημοφιλέστερο άθλημα του πλανήτη και όσοι έχουν σκοπό να βγάλουν λεφτά από αυτό το πράττουν ήδη, χωρίς να χρειάζονται κλειστές λίγκες, περιορισμούς ή οτιδήποτε άλλο. Για να μην παρεξηγηθώ, σε καμία περίπτωση δεν λέω πως ο ρομαντισμός έχει φύγει από το ποδόσφαιρο, ή πως δεν υπάρχουν άνθρωποι και συμβάντα αντάξια της μεγαλειώδους ιστορίας του. Αν δεν υπήρχαν άλλωστε δεν θα το ακολουθούσα. Όμως τόσες καμπάνιες περί ‘’Against Modern Football’’ δηλώνουν ακριβώς πως αναγνωρίζουμε πως το ποδόσφαιρο είναι λάθος. Η European SuperLeague δεν είναι σε καμία περίπτωση η λύση, όμως ο ελιτισμός ήδη υπάρχει και δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό στο άμεσο μέλλον.
Αυτό που αξίζει να θυμόμαστε εμείς είναι πως το ποδόσφαιρο δεν είναι της FIFA, δεν είναι του Perez και γενικώς δεν είναι κανενός ισχυρού που νομίζει πως επειδή είναι σε μία θέση και έχει Χ δύναμη μπορεί να επηρεάσει την ύπαρξη του στον πλανήτη. Ναι μπορούν να επηρεάσουν την Ελιτ, το πως αγωνίζονται μεταξύ τους οι κορυφαίες ομάδες και πόσα εκατομμύρια παραπάνω θα βγάλουν. Όμως το ποδόσφαιρο είναι σε κάθε γειτονιά, σε κάθε μπουκάλι που χρησιμοποίεται για μπάλα, σε κάθε ζακέτα που παριστάνει το δοκάρι και σε κάθε γήπεδο οποιασδήποτε μορφής μέχρι τον μικρότερο οικισμό του πλανήτη. Και εκεί δεν έχει εξουσία καμία ομοσπονδία και κανένας πρόεδρος.