Πες μου
Στη σκιά μου,
Τι βλέπεις;
Κι όταν όλα σωπαίνουν και κρύβονται,
Τι προσπαθείς να ψάξεις απάνω μου;
Στης όψης την μέθη μου,
Τι βρίσκεις χαμένο;
Πιότερο στα χείλη μου, τι αντικρύζεις;
Στο διάφανο στήθος μου,
Ακούς μελωδίες;
Στα μάτια μου θαρρώ, τι θα τάξεις τις νύχτες;
Στα βλέφαρα μου, βλέπεις;
Τα άστρα κοιμούνται.
Κι όταν το κορμί μου γυμνό παραδίδω,
Στα διάφανα χέρια σου, τι θα μου κάνεις;
Τι ψηλαφίζεις στην σάρκα μου, σε νύχτες απόκρυφες;
Στις παρυφές μου, ποιό ταξίδι σου βρίσκεις;
Κι όταν μ’αγγίζεις στις λαγόνες την μέση,
Σε δωμάτιο άδειο,
Φωτιά στα μάτια σου, γίνομαι…
Μούσα δική σου.
Πές μου.
Μίλα μου.
Νιώσε με μέσα σου.
Ρούφηξε τους χυμούς των υμένων μου.
Κι όταν η ηδονή σου, μ’ακουμπά,
Εγώ μπορώ κι ανασαίνω…
Κι η δική μου ηδονή, τι σου φέρνει;
Πες μου, τι βλέπεις σε μένα;
Κι αλήθεια τι ερωτεύτηκες πάνω μου,
Γύρω μου, μέσα μου;