Απολαμβάνουμε τη ζωή; Η απλώς βρισκόμαστε σε μια διαρκή προσπάθεια ισορρόπησης μεταξύ του προβλεπόμενου lifestyle των μέσων και των προσωπικών μας αναγκών. Μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η προβολή αντιθέσεων σε σχέση με τα κοινωνικά πρέπει και θέλω. Είμαστε εγκλωβισμένοι, ειδικά οι ηλικίες 20-25, ανάμεσα σε αντιφατικές επιλογές. Για παράδειγμα σε μια εποχή που είναι σε έξαρση το κίνημα της σεξουαλικής απελευθέρωσης, είναι ανεπίτρεπτο να πίνεις με ζάχαρη τον καφέ σου ή να μην έχεις βρεί την πραγματική εσωτερική σου αλήθεια, κάνοντας medidation. Διανύουμε τη δεκαετία του ωφείλω να ανακαλύψω τα πάντα και να αποκτήσω μια σειρά συγκεκριμένων εμπειριών, όπως την γνωριμία πολλών ανθρώπων, αλλιώς θεωρούμαι αποτυχημένος και κοινωνικά απομονωμένος, ενώ ταυτόχρονα έχω την υποχρέωση να συμπεριφέρομαι ως λειτουργικός ενήλικας, ο οποίος έχει βάλει τη ζωή του σε τάξη και έχει απορρίψει κάθε είδους καταχρήσεις.
Οι καταχρήσεις λοιπόν , έχουν συσχετιστεί πλήρως με την έννοια της απόλαυσης. Το πρωινό τσιγάρο με τον καφέ, το κρασί μετά τη σχολή κ.ο.κ, θεωρούνται συνήθειες τουλάχιστον απαραίτητες για να περάσει η μέρα ευχάριστα. Έχουμε εναποθέσει την επίτευξη της ευχαρίστησης στην υιοθέτηση της λαγνείας, της γρήγορης και μη ποιοτικής απόλαυσης. Την ίδια στιγμή δεν είμαστε πλέον σε θέση να εκτιμήσουμε τις πραγματικές πηγές ευχαρίστησης. Έχουμε αποβάλλει από το λεξιλόγιο μας βασικές λέξεις, όπως ο έρωτας, η ευτυχία και η φιλία. Είμαστε κολλημένοι με ένα θέλω στα χείλη, καθώς δεν γνωρίζουμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε και απλώς αφομοιώνουμε τα υπολείμματα της στείρας και βιολογικής ικανοποίησης.
Δεν υποκύπτουμε πλεόν σε καθημερινές ατασθαλείες, όμως καθόμαστε διαρκώς σε έναν καναπέ, γιατί βαρίομαστε να βγούμε έξω. Είμαστε παθητικοί δέκτες της απόλαυσης. Δηλαδή δεν είμαστε σε θέση να την παρέχουμε στον εαυτό μας, τη δεχόμαστε σαν μασημένη τροφή, για αυτό και δεν είμαστε ουσιαστικά ικανοποιημένοι. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι σαν εξημερωμένο ζώο, που έχει ξεχάσει το κυνήγι. Δεν κυνηγάμε το καλύτερο, αλλά το κοινωνικά αποδεκτό ή και μη αποδεκτό, ώστε να επαναστατήσουμε με τον τρόπο μας.
Στόχος δεν είναι να συμβαδίσεις με τις κοινωνικές επιταγές, σε σχέση με το ποιός και για ποιούς λόγους θεωρείται ευτυχισμένος και ικανοποιημένος, αλλά να δημιουργήσεις τα δικά σου θέλω, που θα σε βοηθήσουν να ξεφύγεις από την προβληματική ζυγαριά των αντιθέσεων. Και τελικά, ίσως υπάρχει ακόμα στο λεξικό μας ο ορισμός της απόλαυσης, απλώς δεν έχουμε ανοίξει το βιβλίο.
