Οι «ταμπέλες» δημιουργούν μια αίσθηση κοινότητας μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον. Δίνουν την αίσθηση του «ανήκω κάπου» ή καλύπτουν την ανάγκη να επικοινωνήσουμε προς τα έξω, με αναγνωρίσιμο τρόπο, μια ταυτότητα που έχουμε επιλέξει να έχουμε ή μια εικόνα που θέλουμε να έχουν οι άλλοι για μας.
Προσφέρουν σίγουρα μια ασφάλεια αλλά ταυτόχρονα μπορεί να γίνουν αφορμή για εύκολους χαρακτηρισμούς. Αν οι «ταμπέλες» ξεφεύγουν από την ευρέως αποδεκτή ή συνηθισμένη αισθητική, μπορεί να οδηγήσουν σε στιγματοποίηση ανθρώπων και ομάδων που μπορεί να μην συμβαδίζουν ή και να αποκλίνουν από συντηρητικές αντιλήψεις.
Οι άνθρωποι είτε επιλέγουν να αποδώσουν οι ίδιοι μια «ταμπέλα» στον εαυτό τους ή τους τη δίνει ο περίγυρος τους, κρίνοντας συνήθως με επιπολαιότητα ή ευκολία κάποια κατά κανόνα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Κάτι τέτοιο όμως επηρεάζει πολύ εύκολα την συμπεριφορά και τις αντιδράσεις των ατόμων αυτών απέναντι στους άλλους. Μπορεί ακόμα να τα παγιδέψει και να τα κάνει εν τέλει να αμύνονται υιοθετώντας ακόμα και επιλογές που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έκαναν.
Παρόλο που υπάρχει μια τάση να ξεπεράσουμε το όλο σκεπτικό των «ταμπέλων» με κύριο επιχείρημα το ότι δημιουργούν προκαταλήψεις, διακρίσεις και πολλές φορές αρνητικά ή και βίαια ανακλαστικά, για πολλούς ανθρώπους είναι σημαντικό να νιώθουν πως ανήκουν σε μια ομάδα, πως έχουν μια διακριτή ταυτότητα.
Αυτό συμβαίνει διότι οι άνθρωποι σαν κοινωνικά όντα έχουν την τάση να θέλουν να συναναστρέφονται με άτομα με τα οποία μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά, κοινούς κώδικες επικοινωνίας και ζωής. Είναι σαν με το να βάζεις μια ταμπέλα στον εαυτό σου λύνεις κάπως το εσωτερικό identity crisis. Παρ όλα αυτά μπορεί έτσι να καταπιέζεις κάποια κομμάτια του εαυτού σου επειδή δεν συνάδουν με τα χαρακτηριστικά που η ταμπέλα σου λέει πως πρέπει να έχεις. Μπορεί δηλαδή τελικά να χάνεις την προσωπική σου ελευθερία την οποία ακριβώς θέλεις να διασφαλίσεις πιστεύοντας ότι η «ταμπέλα» είναι μια ελεύθερη προσωπική επιλογή.
Άρα τίθεται το ερώτημα, είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε τις «ταμπέλες» πίσω μας, να χτίσουμε με αυτοπεποίθηση μια προσωπική ταυτότητα και να ζούμε λίγο πιο ελεύθερα ή τελικά τις έχουμε ανάγκη;
