Και ποιος θα σου πει ότι έχεις άδικο; Και ποια θα σου πει ότι αυτό που νιώθεις να τσουρουφλάει μες την καρδιά σου δεν είναι το σωστό για σένα; Ποιοι είναι αυτοί που γελοιοποιούν τα όνειρά σου και ποδοπατούν την φαντασία σου; Ποιες αυτές που σε τραβάνε μαζί τους στην κινούμενη άμμο της μελαγχολίας και της νωθρότητας;
Όποιοι και να ‘ναι, όποιες και να ‘ναι, η ζωή είναι δική σου. Ολόδική σου.
Κάθε ανάσα της είναι εκεί για να σε ξεκουράσει και να χαϊδέψει την ψυχή σου. Είναι εκεί για να σου δείξει τα κρυμμένα κάτω από τη μονοτονία των πετρών λουλούδια και να σου φωτίσει σα μικρή πυγολαμπίδα τα πιο σκοτεινά σοκάκια, τα πιο επιβλητικά μονοπάτια του δάσους.
Κάθε δάκρυ της είναι εκεί για να σου μάθει να κολυμπάς σε θάλασσες βαθιές και τρομερές μακριά από τη γυαλιστερή σου γυάλα. Είναι εκεί για να σε ρίξει στους αποκρουστικούς και ζοφερούς ωκεανούς του φόβου σου και να σου δείξει τα λαμπερά μαργαριτάρια του, που αποκαλύπτονται στον πάτο μόνο όταν φτάσεις.
Κάθε χαμόγελο και κάθε τρικυμία της σε καλούν σαν τις σειρήνες στο ταξίδι τους. Σε προσκαλούν σε κόσμους όπου το θάρρος με τον πόνο και η ανδρεία με τον τρόμο συνυπάρχοντας σε συντροφεύουν. Είναι εκεί για να σου μάθουν να βαδίζεις εκεί που εσύ πιστεύεις και ακούγοντας τα κελαηδίσματα τα ιερά να φτάνεις στην Ιθάκη σου. Ή την ευθύνη σου να αναλαμβάνεις, όταν το πλοίο σου ναυαγεί ή από συντρόφους και συντρόφισσες ξεμένεις.
Κάθε ηλιοβασίλεμα μοναχικό ή «παιγνιώδες» είναι εκεί για να ξυπνήσει μέσα σου την ποίηση ή την ανάγκη για ζωή του εαυτού σου. Είναι εκεί για να σου δώσει τον σκοπό ώστε εσύ τα βήματα να φτιάξεις για το δικό σου μονοπάτι και τα δικά σου σκαλοπάτια να ανέβεις. Είναι εκεί για να σου δείξει ότι θα είναι εκεί, όταν το χρειαστείς ή όταν τον εαυτό σου πεθυμήσεις.
Μα, και κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου σε περιμένει καρτερικά εκεί έξω για να το ανακαλύψεις. Είναι το ίδιο ουράνιο τόξο που τόσα χρόνια αγνάντευες από εκείνο το παράθυρο και πίστευες ότι το τζάμι του ήταν μια φυλακή και προσπαθούσε να σε σταματήσει από το να βγεις, να το αρπάξεις και να το φυλάξεις μια για πάντα στη χούφτα σου. Μα, είναι εκεί ακόμη, ολοζώντανο. Είναι εκεί για να το δεις και στην αγκάλη του να τρέξεις.
Γιατί η ζωή είναι όμορφη και χρωματιστή και δική σου.
