Ελληνικό αυτοκίνητο: Οι γνωστές και οι άγνωστες προσπάθειες που έπεσαν για πάντα στο κενό
Με φόντο το ανύπαρκτο Chaos και το SUV Keraboss που συγκέντρωσε πλήθος αρνητικών σχολίων, παρουσιάζουμε όλες τις προσπάθειες που έγιναν στην Ελλάδα στον τομέα της παραγωγής αυτοκινήτων.
Δεν χρήζει επιστημονικής τεκμηρίωσης η καθοριστική συμβολή που έχει η αυτοκινητοβιομηχανία στο ΑΕΠ μιας χώρας, δημιουργώντας, ταυτόχρονα, χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Εκτός, όμως, από τα σημαντικά πλεονεκτήματα και οφέλη που παρέχει μια αυτοκινητοβιομηχανία στις τοπικές κοινωνίες – και ευρύτερα στα κράτη – που τη φιλοξενούν, το αυτοκίνητο αποτελεί ένα προϊόν εθνικής υπερηφάνειας.
Φανταστείτε το βαθύ αίσθημα χαράς και συγκίνησης, στο άκουσμα της είδησης ότι η χώρα μας εξάγει σε κάθε γωνιά του πλανήτη το δικό της τετράτροχο στολίδι. Ένα αυτοκίνητο που αποτελεί ελληνική έμπνευση και κατασκευάζεται επί ελληνικού εδάφους.
Eλληνικό αυτοκινητικό “success story” με ελληνική υπογραφή (αν και βασιζόταν στο αλλοδαπό Citroen 2CV) αποτελεί ίσως μόνο το Pony της NAMCO, το οποίο κατάφερε να παραχθεί σε περίπου 18.000 μονάδες που έφτασαν σε 14 χώρες.
Το Pony δεν έμελλε να μακροημερεύσει, αλλά κατάφερε να εισάγει, έστω για λίγο, τη χώρα μας στο παγκόσμιο αυτοκινητικό στερέωμα. Εν αντιθέσει με κάποιες άλλες ελληνικές προσπάθειες που ήταν καταδικασμένες να αποτύχουν εν τη γενέσει τους. Ακολουθούν οι τετράτροχες προσπάθειες που έπεσαν στο κενό:
SCAVAS 1 (1973)
«Επιθετική» εμφάνιση, χαμηλή θέση οδήγησης, και θύρες που ανοίγουν σαν φτερά γλάρου. Αυτό ηταν το τρίπτυχο που οραματίστηκε για το δικό του προϊόν ο σχεδιαστής, μηχανικός και σχεδιαστής Βασίλειος Σκαβάς και έμελλε να του προσδώσει υλική υπόσταση.
Το SCAVAS 1 (περί ου ο λόγος) ήταν ένα σπορ αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε το 1973 και κατόπιν της συνδρομής του Κώστα Καββαθά, ιδιοκτήτη των «4 Τροχών», πήρε άδεια κυκλοφορίας. Όχι, όμως, και έγκριση για παραγωγή. Την ίδια μοίρα έμελλε να έχει και το SCAVAS 2 του 1992, το οποίο δεν έτυχε της υποστήριξης του ελληνικού κράτους. Ακολούθησε μία ακόμα προσπάθεια, το SCAVAS 3 (1996) που δεν κατάφερε να ξεπεράσει το στάδιο της σχεδίασης.
Neorion Chicago (1974)
Άκαρπη αποδείχθηκε και η αυτοκινητική πρωτοβουλία που ακούσει στο «όνομα» Neorion Chicago, ένα αυτοκίνητο που σχεδιάστηκε από τον Θεσσαλονικιό αρχιτέκτονα σχεδιαστή Γεώργιο Μιχαήλ.
Η ιστορία του Chicago ξεκινά το 1973 όταν ο σχεδιαστής προσλήφθηκε στην εταιρεία Enfield Automotive συμφερόντων του Γιάννη Γουλανδρή, η οποία κατασκεύαζε ηλεκτρικά αυτοκίνητα στο ναυπηγείο του Νεώριου στη Σύρο (με έδρα στη Βρετανία).
Το Noerion παρήχθη το 1974 αποτελούσε ένα ιδιαίτερα πολυτελές μοντέλο κόκκινου χρώματος, που από αισθητικής πλευράς έμοιαζε με λιμουζίνα, την ίδια ώρα που η μεγάλη απόστασή του από το έδαφος του προσέδιδε ιδιαίτερα εξωστρεφή χαρακτήρα.
Όπως έχει αναφέρει σε δηλώσεις του ο Μιχαήλ, το αυτοκίνητο ήταν χειροποίητο από αλουμίνιο, με μοναδικά «ξένα» μέρη το σασμάν και τον κινητήρα.
Κατασκευάστηκε και δεύτερο κομμάτι (μπλε χρώματος), αλλά κανένα δεν κατάφερε να πάρει άδεια μιας και θεωρήθηκαν ιδιοκατασκευές. Σήμερα, σώζεται μόνο ένα από τα δύο οχήματα, το οποίο εκτίθεται στο κέντρο “NOESIS” στη Θεσσαλονίκη.
Korres P4 (2014)
Ένα από τα Made in Greece μοντέλα που ενθουσίασαν τους Έλληνες φίλους της αυτοκίνησης ήταν, φυσικά, και το υπεραυτοκίνητο Korres P4 του Δημήτρη Κορρέ.
Και δικαίως σκόρπισε ενθουσιασμό το 2014, μιας και θεωρήθηκε το πρώτο σπορκαρ που μπορεί να βάλει φωτιά τόσο στην άσφαλτο όσο και στο χώμα, επιταχύνοντας στα πρώτα 100 χλμ./ώρα σε 3,8 δλ. με την τελική να φτάνει τα 300 χλμ./ώρα! Οι επιδόσεις είναι πραγματικά εξωφρενικές και οφείλονται σε έναν 7λιτρο V8 βενζινοκινητήρα των 505 ίππων.
Μέσω ενός επιλογέα η ανάρτηση ρυθμίζεται στα 450 χλστ. και σε συνδυασμό -μεταξύ άλλων – με την τετρακίνηση και το κιβώτιο υποπολλαπλασιασμού των σχέσεων, το παντός δρόμου σπορ αυτοκίνητο μπορεί να αναρριχηθεί αναίμακτα σε βράχους και να σκαρφαλώσει σε πλαγιές τρομακτικών κλίσεων.
Στόχος του Δημήτρη Κορρέ είναι να παράγει το αυτοκίνητο σε 100 μονάδες, οι οποίες στη συνέχεια θα διατεθούν στην Ελλάδα, τη Βόρεια Αμερική και τη Μέση Ανατολή. Το όλο εγχείρημα, ωστόσο, δεν έχει προχωρήσει.
Το νέο Pony (2016)
Όπως προαναφέραμε, το Pony της NAMCO, ήταν κάτι παραπάνω από μια φιλότιμη αυτοκινητική προσπάθεια, όπως επιβεβαιώνεται και από την εμπορική του πορεία. Και ουδείς λησμόνησε το τι είχε καταφέρει όσο βρισκόταν στη ζωή, πολλώ δε μάλλον ο Ανδρέας Κοντογούρης, οικονομολόγος και μέτοχος της εταιρείας NAMCO που πριν από λίγα χρόνια εξέφρασε την επιθυμία του να δοθεί σάρκα και οστά στο νέο Pony, ένα «αυτοκίνητο του λαού».
Από το 2016, η NAMCO έχει παρουσιάσει το μοντέλο Pony 613 (βασισμένο στο ιρανικό SAIPA 141). Πρόκειται για ένα pick-up που ενσωματώνει έναν 4κύλινδρο βενζινοκινητήρα 1.323 κ.εκ. με απόδοση 71 PS/108 Nm και μηχανικό κιβώτιο 5 σχέσεων. Επιπροσθέτως, στην ιστοσελίδα της εταιρείας αναφέρεται -μεταξύ άλλων – και μια ηλεκτρική έκδοση, η Pony Electro-Star, με μπαταρία 18 kWh και μέγιστη ταχύτητα 110 χλμ.
Οι όποιες προσπάθειες, ωστόσο, για την εισαγωγή του αυτοκινήτου σε γραμμή παραγωγής επί ελληνικού εδάφους δεν έχει προχωρήσει.
Chaos
Πραγματικότητα ή σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Το μόνο σίγουρο είναι πως το ελληνικό κοινό περιμένει με ανυπομονησία το υπεραυτοκίνητο των 3.000 ίππων του Σπύρου Πανόπουλου, ο οποίος υποστηρίζει ότι η ομάδα του εργάζεται… νυχθημερόν ώστε να ολοκληρωθεί το υπερφιλόδοξο project.
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με τις εξαγγελίες, το Chaos θα παράγεται σε δύο εκδόσεις, την Earth Version και την Zero Gravity, με την τελευταία να αποδίδει 3.107 PS/ 1.984 Nm, επιταχύνοντας στα πρώτα 100 χλμ./ώρα σε 1,55 δλ. με την τελική ταχύτητα να φτάνει τα 500 χλμ./ώρα.
Ωστόσο, μέχρι σήμερα, το εν λόγω project δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από ψηφιακά σχέδια και “εξαγγελίες” που μάλλον ξεπερνούν τα όρια της πραγματικότητας.
Από τη σελίδα carandmotor.gr