Μη στεναχωριέσαι για τίποτα. Ό,τι είναι να ρθει θα ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει. Η ζωή είναι απλή, οι άνθρωποι έχουμε την τάση να την κάνουμε δύσκολη. Να την περιπλέκουμε συνεχώς. Είναι αυτό που είναι, αυτό που βλέπεις. Όχι κάτι άλλο. Σταμάτα να δικαιολογείς, να υπεραναλύεις, να σκέφτεσαι πόσο διαφορετικά θα μπορούσε να είναι τα πράγματα αν. Δεν είναι. Πάψε να μπερδεύεσαι. Αναρωτιέσαι ακόμα αν σε θέλει ; Σοβαρά τώρα ; Και βέβαια δε σε θέλει. Αν σε ήθελε θα το ήξερες.
Επικεντρώσου σε αυτό που έχεις, σε αυτό που συμβαίνει. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο μας αρέσει να ταλαιπωρούμε τόσο τους εαυτούς μας. Φταίει ο φόβος ; ο εγωισμός ; η άρνηση ; η φύση μας που καμιά φορά τυγχάνει να ελκόμαστε απο ο,τι μας καταστρέφει ; Δε ξέρω, μα άκου. Αν υπάρχει κάτι, οτιδήποτε, στη ζωή σου που σου δίνει χαρά και σε κάνει να χαμογελάς κράτα το σφιχτά. Αν σου λείπει κάποιος σήκω τώρα αυτή τη στιγμή που μιλάμε να τηλεφωνήσεις ή να στείλεις μήνυμα. Φαντάζεσαι να σου λείπει κάποιος, να θες τόσο πολύ να του μιλήσεις και να μην μπορείς ; όχι γιατί βαριέσαι ή για κάποιο άλλο χαζό λόγο αλλά γιατί δεν γίνεται. Γιατί δεν είναι πια εδώ ανάμεσα μας. Για την ακρίβεια δεν είναι πουθενά, σε καμία άκρη και γωνιά. Φαντάζεσαι ;
Αν δεν καταλαβαίνεις κάτι, ρώτα. Τόσο απλό. Και αν θέλεις κάτι ; τότε ζήτα το. Αν πάλι νιώθεις πως κάπου ήσουν λάθος αναγνώρισε το και διόρθωσε το. Αν υπάρχει κάτι που να σε ενοχλεί άλλαξε το. Σπίτι θα ναι αυτό ; άνθρωπος ; Εσύ το ξέρεις. Ό,τι και αν είναι φέρτο τούμπα και προσάρμοσε το. Κάντο να σου ταιριάζει. Και αν δεν σου ταιριάζει ; Αν δεν σου ταιριάζει δεν είναι απλά εντάξει, είναι κάτι παραπάνω απο εντάξει. Δέξου πως δεν γίνεται να ταιριάζουμε με όλα. Έτσι ξέχασε το. Αποχαιρέτα το. Άφησε το και προχώρα παρακάτω. Σταμάτα να προσπαθείς για το λίγο. Ούτε καν για το μέτριο δεν θα σου έλεγα. Για το πολύ. Για αυτό γίνεται η όλη φασαρία.
Μη ζητιανεύεις καλημέρες. Αξίζεις ανθρώπους που θα φλέγονται για σενα. Που θα σε βλέπουν και τα μάτια τους θα αστράφτουν. Που το χαμόγελο τους θα μοιάζει ασυγκράτητο φτάνοντας στα αυτιά τους. Ανθρώπους που θα διένυαν ωκεανούς ολόκληρους για να ρθουν να σε βρουν. Δε θα έκαναν απλά μερικά βήματα για σενα αλλά μίλια ολόκληρα. Αξίζεις ανθρώπους που παλεύουν για σενα, που δυσκολεύονται να σκεφτούν μια ζωή μακριά σου. Που τρελαίνονται και μόνο στην ιδέα. Που σε στηρίζουν και σε αγαπούν. Με μια αγάπη απέραντη, ανεξήγητη, τρελή. Που σε θαυμάζουν. Που σε κάνουν να γελάς. Ανθρώπους που όσο σε γνωρίζουν νιώθουν να βρίσκουν όλο και περισσότερους λόγους για να σε έχουν στη ζωή τους. Αξίζει να ζεις το ξέρεις ; αξίζει να ζεις μόνο και μόνο για να τους συναντήσεις κάποτε.
Να τους γυρεύεις πάντα. Να γυρεύεις αυτούς που θα λατρέψουν το χάος σου. Αυτούς που δε θα αντέχουν μακριά σου. Χαζέ, ηλίθιε άνθρωπε. Αντί να αναζητάς αυτούς κάθεσαι και βασανίζεσαι. Ασχολείσαι με τους άλλους, με εκείνους που σε αγνοούν και σε ξεχνούν. Που σε έχουν ως μια απο τις πολλές επιλογές τους.
Εκεί έξω υπάρχει κάποιος που καίγεται για σένα. Που θα κανε τα πάντα. Και εσυ κάθεσαι και ζητιανεύεις καληνύχτες ; Άκου. Δεν αξίζει. Δεν το αξίζεις. Αν δεν είναι ικανός για όλα, δεν είναι για σένα. Δεν κάνει για σένα. Δεν είναι θέμα να είσαι η πρώτη επιλογή. Το θέμα είναι να είσαι η μόνη επιλογή. Να σε διαλέγει ξανά και ξανά. Εσένα. Μόνο εσένα. Για όλα όσα είσαι. Για ό,τι έχεις.
Εσένα, μόνο εσένα. Αξίζεις ανθρώπους που θα καίγονται. Για αυτούς θα προσπαθείς. Μου το υπόσχεσαι ;
