Δεν συνήθιζα ποτέ άλλοτε πριν να γράφω για τέτοια. Ποτέ δεν είχα ξανά ασχοληθεί τόσο με το μέσα μου. Τι είμαι, ποια είμαι, τι μπορώ.. ούτε που με ένοιαζε. Πίστευα ότι δεν έχουν καμία σημασία αυτά και ότι τα άλλα είναι τα σημαντικά και τα μεγάλα, ξέρεις.. εκείνα που φαίνονται. Μου πήρε καιρό να καταλάβω πως αν δεν έχεις εσένα δεν έχεις τίποτα και πως δεν μπορείς να πας ούτε να φτάσεις πουθενά αν δεν ξέρεις ποιος είσαι. Όταν μάθεις όμως υπόσχομαι θα εκπλαγείς. Θα δεις, δεν θα υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να καταφέρεις, τίποτα που να μπορεί να σε σταματήσει.
Ξοδεύουμε τον χρόνο μας, την πολύτιμη ανάσα μας ασχολούμενοι διαρκώς με τους άλλους. Κρίνουμε και συκοφαντούμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Όχι εσύ και εγώ, οι άνθρωποι γενικά. Τείνουμε να ζηλεύουμε ζωές και να θέλουμε ολόιδιες. Και αν δεν τις έχουμε ; εκεί να δεις, τότε ευχόμαστε και εκείνοι να τις χάσουν. Πόσοι απο εμάς θέλουμε πράγματα μεγάλα και θαυμαστά ; πολλοί υποθέτω. Πόσοι όμως απο εμάς είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε αυτή την προσπάθεια που απαιτείται για να τα πετύχουμε ; με λυπεί η απάντηση μα τόσο λίγοι. Αυτή είναι κιόλας η διαφορά μας. Αυτό ακριβώς είναι που μας κάνει να διαφέρουμε απο άνθρωπο σε άνθρωπο.
Έχω δει ανθρώπους και ανθρώπους να θέλουν σαν τρελοί να’ ναι οποιοσδήποτε άλλος εκτός απ’ τον εαυτό τους. Δεν θέλω να τους κρίνω για αυτή τους την απόφαση, άλλωστε ποια είμαι εγώ για να το κάνω ; αλλά αλήθεια απορώ και θέλω να καταλάβω, τι να συμβαίνει άραγε μέσα τους ; τι τους εμποδίζει απο το να είναι απλά οι εαυτοί τους ; Πολλά τα ερωτήματα και ο χώρος δεν είναι απεριόριστος. Ένα είναι το σίγουρο πάντως, ότι δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση να βρεις ποιος πραγματικά είσαι. Ίσως κιόλας αυτός να είναι ο λόγος για τον οποίο δεν προσπαθούν αρκετά , καθώς όπως και να το κάνουμε η διαδικασία δεν παύει να είναι χρονοβόρα. Ο άνθρωπος ξέρεις δεν έχει μάθει να περιμένει, τα θέλει όλα όπως τα θέλει και στην ώρα τους. Δεν είναι όμως έτσι, τίποτα δεν έρχεται μόνο του αν δεν κάνεις εσύ το βήμα. Τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν χαρίζεται έτσι απλά. Αν θέλεις κάτι πραγματικά τότε πρέπει να πας να το πάρεις, κανείς δεν πρόκειται να το κάνει για σένα.
Αν το καλοσκεφτούμε τι είναι η ζωή ; ένα ταξίδι είναι, με το αμάξι , το τρένο , το αεροπλάνο. Με ό,τι σου τύχει τέλος πάντων ή επιλέξεις. Με έναν όχι τόσο γνωστό πάντα προορισμό καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που αλλού θες να πας και αλλού σε πάει. Σε τούτο το ταξίδι λοιπόν που δεν ξέρεις πότε θα τελειώσει πες μου αλήθεια, θεωρείς πως αξίζει ακόμη να μην θες να είσαι εσύ ; αξίζει να χάνεις την διαδρομή μέσα απ’ τα χέρια σου ασχολούμενος με τις ζωές των άλλων ; Μα για το Θεό, πόσες ζωές νομίζεις ότι έχεις ; μιά για σένα μιά για δαύτους ; Μας γελάσανε και εμένα και εσένα. Πλάνη οικτρή μας πλάνεψε. Μία έχουμε μονάχα και καλούμαστε να διαλέξουμε σε ποιον θα την αφιερώσουμε.
Όταν θα ανακαλύψεις τη δύναμη που έχεις μέσα σου και όταν συνειδητοποιήσεις πως δεύτερη ζωή δεν έχεις μόνον τότε θα καταφέρεις να διαλέξεις σωστούς συνεπιβάτες για αυτό σου το ταξίδι. Ανθρώπους ωραίους , και όχι δεν εννοώ τους όμορφους εννοώ αληθινούς, με μπέσα και φιλότιμο, που θα βρίσκονται πολύ κοντά στη δική σου ψυχοσύνθεση. Μόνον τότε θα σταματήσεις να ασχολείσαι με οτιδήποτε άλλο που δε σε αφορά και δε σε επηρεάζει.
Τέλος μην ξεχάσεις πως αν δεν έχεις εσένα δεν έχεις κανέναν, αν δεν είσαι εσύ δεν είσαι κανείς και πως η ζωή είναι τόσο σύντομη που δεν αξίζει να συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που είσαι και έχεις μέσα σου.